I
|
neens kreeg ik deze week
telefoon. Oom Klaas aan de lijn. Helemaal ontredderd belde hij mij, omdat
hij overwoog er mee te stoppen.
Nu was dat telefoontje eigenlijk
onverwacht, want het contact met oom Klaas is wat verwaterd. Zo kreeg ik bijvoorbeeld
vorig jaar geen cadeau in mijn schoen gestopt. Meneer was kwaad over mijn
onthullingen.
Tot gisteravond. Snikkend
vertelde hij mij dat hij eigenlijk geen zin meer had en de hele biznis maar over
wilde geven aan broer Gerrit, beter bekend als Santa Claus. Hij zag het niet
meer zitten om als een houten Klaas telkens zijn leven te riskeren, door met
een paard op glibberige daken te balanceren om de cadeaus voor kinderen in
schoorstenen te mikken.
Want oom Klaas had klachten
gekregen. Eén keer was een moeder vergeten om het vuur in de open haard te
doven, zodat de Barbie die kleine Ellie zou krijgen, overbleef als een verkoold
stukje plastic. Pa was op moe kwaad, moe op oom Klaas en kleine Ellie
ontroostbaar.
Een andere keer was een vader
vergeten om de schoorsteen te laten vegen, zodat Henkies pleemobiel brandweerset
vast kwam te zitten en het huis tot de grond toe af brandde. De brandweer zelf
had de grootste lol tijdens het blussen, Henkie iets minder. En de verzekering
wilde ook nog eens niet uitkeren!
Dan heb je nog het probleem
dat de meeste huizen tegenwoordig centrale verarming… eh verwarming hebben. En
als alle deuren van het huis potdicht op slot zitten, dan moet oom Klaas wat. Wat vervolgens het probleem oplevert, dat je
door de politie wordt gezien als een notoire inbreker…
Oom Klaas heeft al heel wat
uurtjes rondgebracht in een kamertje van anderhalf bij twee meter. Om dan met
een schimmel opgesloten te zitten is geen pretje kan ik u vertellen. Vooral
niet als die verrekte knol, eh dat beest, eh dier, tien kilo aan wortels op gekauwd
heeft. Dan lijkt dat kamertje van anderhalf bij twee meter ineens op een ander
klein kamertje…
Toen oom Klaas eens een keer een
busje toiletverfrisser bij zich had werd hij door de politie ook nog eens verdacht
van het in bezit hebben van verboden wapens. Nee, dat Sinterklaas spelen gaat
je niet in je koude kleren zitten!
“Maar het ergste Jan, is dat er
klachten over mijn personeel zijn binnengekomen” barstte oom Klaas in tranen
voor de telefoon uit. “En nu hebben ze allemaal last van een identiteitscrisis
van heb ik jou daar! Ik kan het niet meer aan!”
Volledig overstuur vertelde oom
Klaas dat de verschillende Pieten niet meer met elkaar door één deur konden.
Zwartmakerij onder de Pieten is aan de orde van de dag. De ene Piet speelt de
andere Piet de Piet toe (die er natuurlijk niets mee te maken heeft) en tot
overmaat van ramp zijn sommige Pieten ook nog in staking, omdat oom Klaas
volgens hen hun veel te gevaarlijk werk laat doen.
Je zal maar eens met zak en al
achter een dakgoot blijven hangen. Vreselijk pijnlijk (aan de zak), vreselijk gênant
als je broekje gescheurd is - want met dit koude weer is dat geen pretje – en de
brandweer de grootste lol, want ja, zo’n Piet in zak en as, is een leuk
verzetje..
“En er zijn Pieten,
die uit de kast gekomen zijn” snibde oom Klaas. “Vroeger, ja vroeger was het
gemakkelijk. Piet was zwart, ook al leek hij verdacht veel op ome Willem. Maar
tegenwoordig.. De ene Piet wil als een regenboogje doorgaan, de ander voelt
zich helemaal happy als stroopwafel en weer een andere Piet is ineens een
kunstenaar en tovert een Mondriaantje op zijn gezicht.”
“Dan heb ik ook nog te maken
met Pieten, die verslaafd geworden zijn aan de rook van dieselauto’s” snotterde oom
Klaas onverminderd door. “Ze moesten beter weten! Dieselroet kun je beter niet
op je gezicht smeren.”
“Jan” verzuchte oom Klaas “Ik heb
het zo te pakken van al deze problemen, dat ik gedurende de hele dag van de
bisschopswijn heb zitten te nippen! Ik ben eergisteren zowat met paard en al in
de sloot beland! En de politie was er wéér bij en heeft me opgepakt wegens openbaar
dronkenschap! Ik was maar al te blij dat mijn paar geen twintig kilo wortels
gehad heeft!”
“Nee, als het zo moet heb ik er
geen zin meer in. Dan kan de stoomboot richting oudijzerboer, mijn schimmel
voor altijd op stal bij oom Loeks en
hang ik mijn tabberd aan de wilgen. Ik ga lekker aan de daikiri in Torremolinos.”
Ik had het te doen met oom Klaas,
zo kende ik de oude baas helemaal niet. “Wat gaat u dan doen met de Pieten?”
vroeg ik hem. “Tja” zei oom, “tja.
Wellicht dat ze bij PostNL aan het werk kunnen. Ze zijn tenslotte reuzegoed met
het inpakken en bezorgen van pakjes. En anders moet ik ze de WW insturen.”
“En ome Gerrit, kan die ze dan
niet gebruiken?” vroeg ik met enig tact aan oom Klaas. “Nee, jongen, dat gaat
niet.” bromde Klaas “Ten eerste wil hij dat gedoe met de Pieten niet en ten tweede
heeft meneer elfjes in dienst. En mijn schimmel wil hij ook al niet, want dat
geeft teveel aanslag op de arrenslee. En dan hebben we het maar niet over die
rendieren.”
Kortom, oom Klaas had het even helemaal
gehad met het voor goedheiligman spelen.
“Maar de kleine kindertjes dan?” vroeg
ik oom Klaas voorzichtig. “Wat moeten die nu? Zij hebben hun schoentje gezet en
verwachten dat u komt. Vol verwachting klopt dat hartje van ze, dat ze ook dit
jaar iets van de Sint krijgen!” “En”, zei ik, “een kinderhand is gauw gevuld.” “Hmm,
maar de cadeaus die die snotneuzen vragen, worden al maar duurder” bromde oom Klaas.
“Nog even zo doorgaan en ik ben failliet! En dan moet ik mijn toevlucht zoeken
tot ramkraken. En je weet wat dát
betekent!”
Ja, daar had oom klaas wel gelijk in. Maar ik deed nog
maar eens een poging om hem om te praten. “Denk eens aan Henkie, die een stoer yo-kai
horloge vraagt, of aan kleine Leroy, die helemaal wild is van de star wars lego.
En Aïsha dan, die zo graag een Frozen sneeuwpop wil, of Binky, het meisje dat
zo goed op uw paard heeft gepast en nu dol op Lalaloopsy is? Wilt u dat jonge
grut dan zo teleurstellen? Het is toch een feest voor kinderen en het maakt u
toch niet uit welk kleurtje de kindertjes hebben?”
“Dan kunt u de Pieten toch ook
wel weer in het gareel krijgen? Zeg gewoon met de vuist op tafel Makkers, staakt
uw wild geraas! Dreig met uw zak. En anders moet de roe er maar over hoor!”
Even werd oom Klaas stil voor de telefoon. “Bedankt” zei hij nog. Daarna was de
lijn verbroken. En gelukkig kan ik u melden dat ik oom Klaas vandaag heb
gezien. Met twee Pieten.