vrijdag 27 november 2015

TSN: Gegokt en verloren met de thuiszorg

W
at ik vreesde komt uit. Twee, drie weken geleden schreef ik op mijn blog al dat TSN in zwaar weer verkeerde. Vandaag werd bekend dat TSN uitstel van betaling heeft aangevraagd. Heel bewust heb ik me stil gehouden, hoe diep men werkelijk in de problemen zat. Omdat ik wilde voorkomen dat mijn blog beschouwd zou worden als rancuneus natrappen.

Er leeft namelijk enig “oud zeer” door de ronduit arrogante houding indertijd van TSN met betrekking tot de zorg aan mijn moeder en de financiële afwikkeling ervan. Maar goed, das gibts nur einmal und kommt niemals wieder.

Een dik weekje terug besteedde Das Kapital, het financieel-economisch zusje van GeenStijl, ook al aandacht aan TSN en constateerde hetzelfde als ik  voor wat betreft de beloning van directie en raad van toezicht:
"Terzijde: de bestuurdersbeloning is ook handig weggejorist, want 'aangezien Stichting Thuiszorgservice Nederland c.s. geen personeel in dienst heeft, zijn er binnen haar organisatie geen (zogeheten) WNT-functionarissen actief'. (Gniffel, weinig zal het niet zijn)."
De strekking is duidelijk. Het is echter bijzonder jammer dat  de dienstdoende redacteur alleen gekeken heeft naar de stichting en niet even richting website van de Kamer van Koophandel is gegaan en daar voor een paar euro de jaarrekeningen op heeft gevraagd van TSN Thuiszorg B.V. Want dan had hij/zij vrij snel kunnen zien dat het structureel fout zit bij TSN.

Tot 2010 was er weinig aan de hand. Er werd een positief netto bedrijfsresultaat gerealiseerd dat om en nabij de 3,5 miljoen euro bedroeg. In 2011 kwam de klad erin. Dat jaar werd met een negatief resultaat afgesloten van 7,3  miljoen euro. In 2012 en 2013 verging het de B.V. niet veel beter, want de verliezen bedroegen toen ook rondom de 7 miljoen euro (zie de afbeelding, overgenomen uit de jaarrekening 2013, cijfers tussen haakjes zijn negatieve bedragen).


Bij het opvragen van de jaarrekeningen viel het me op  dat het jaar 2014 niet was gedeponeerd (tot op dag van vandaag), terwijl de voorgaande jaarrekeningen allen ruim op tijd (in april van elk verslagjaar) gedeponeerd zijn. Nu heeft TSN Thuiszorg B.V. nog even de tijd, tot 31 december, maar het is een vage aanwijzing dat er iets (grondig) mis is met de jaarrekening.

Dus kan ik alleen maar extrapoleren en ik schat dan ook in dat ook 2014 een verlies opleverde van tussen de 7 en 10 miljoen euro. Tijdens de persconferentie van vanmiddag werd bekend dat men over 2015 al een verlies heeft geleden  van tien miljoen euro. En de maand december moet nog komen, dus tel er een miljoen bij op en dan hebben we het plaatje wel redelijk compleet… Over vijf jaar een totaal verlies van bijna 40 miljoen euro. Toegegeven, ik kan er miljoen of twee naast zitten.

Indirect werd vandaag ook duidelijk waardoor deze verliezen zijn ontstaan, namelijk door in te schrijven op aanbestedingen van gemeenten met  tarieven die (ver) onder de kostprijs liggen. De directeur van TSN, de heer  Jongstra, was er als de kippen bij om de lokale overheden de schuld in de sinterklaasschoen te schuiven. Maar hier wringt die schoen.

TSN had een aantal jaren geleden als doel de grootste  zorgverlener van Nederland te worden en als verlengstuk van Asito  werd bewust ingezet op het marktaandeel verkrijgen in de sector die het meest op de schoonmaakbranche leek, namelijk de huishoudelijke hulp. Toen dat in 2007 werd overgelaten aan de gemeenten, als onderdeel van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning begon de ellende.

Dat gemeenten de concessie gunnen aan degene die het laagste tarief biedt, is niet meer dan logisch. Net als u en ik willen ook zij als het enigszins kan voor een eurodubbeltje op de eerste rang zitten. Als je als grote zorgverlener daarin meegaat en koste wat het kost mee wilt doen aan de rat race richting bodem, dan is het niet de fout van die gemeenten, maar van het beleid van de directie zelf.

Je kan als thuiszorginstelling ook “nee, dit wordt ons te gek” zeggen. En wanneer meerdere zorgverleners dat doen kan de lokale overheid niet anders dan het laagste tarief te accepteren dat de zorgverlener stelt en niet voor het tarief dat de gemeente zelf in gedachten had.

Misschien een simplistische benadering, maar wanneer je als thuiszorginstelling blijft dansen naar de pijpen van de lokale overheid, kan je op je vingers natellen dat deze van de ontstane situatie gebruik dan wel misbruik gaat maken.

Door met het pokerspel van de gemeenten mee te blijven spelen heeft de directie van TSN Thuiszorg B.V. het spelletje verloren. En wanneer je dan geen “Royal Flush” of vier azen in je knuistjes hebt, als de lokale overheid die wél heeft, is het gauw over en uit.

PS Kijk ook eens naar het artikeltje zoals Das Kapital die vandaag bracht:Thuiszorger TSN kapot. Tijd om de staats te testen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten